دوره متوسطه / شعر و روضه حضرت زهرا (س) – خانه گر دیده بی تو غم خانه

سبک مجلسی 1 – شعر و روضه

خانه گردیده ، بی تو غم خانه
شمع من بودی ، من چو پروانه
ای که بودی از جهان دارو ندارم
بعد تو بنگر گره خورده به کارم
ای همه بودو نبودم فاطمه یاس کبودم

هستیم بودی ، رفتی از دستم
تو چرا رفتی ، ممن چرا هستم
ای مهاجر تایر بشکسته بالم
بعد تو بنگر چنین افسرده حالم
ای همه بودو نبودم فاطمه یاس کبودم

گفت : وارد شدم ، دیدم خونه عزا خونه است . علی نشسته ، امام حسن یه طرف ، امام حسین یه طرف ، ام کلثوم روبرو بابا ، زینب تو بغل بابا . میگه یه منظره ای دیدم ، خیلی دلم برا غربت علی سوخت ، میگه دیدم همه دارن مادر ، مادر ، میگن و گریه میکنن . میگه : اون نکته ای که دیدم و دلم سوخت این بود ؛ دیدم عوض اینکه علی اشک بچه ها رو پاک کنه ، زینب با دستای کوچولو داره اشک های بابا رو پاک میکنه.
اومدم جلو ،زیر بغلای علی مظلوم و گرفتم . گفتم : آقاجان ! پیغمبر از دنیا رفت ، سه روز بیشتر تو خونه نشستی ، الآن بعد فاطمه روزهاست از خونه بیرون نیومدی . فرمود : ابن عباس ! بعد پیغمبر دلم به فاطمه خوش بود ، دیگه بعد زهرا علی دل خوشی نداره.
اصرار کرد ، زیر بغلای علی رو گرفت ، آقا بیا بیرون از خونه ، یه سری مسجد بیا دوستانت منتظر دیدن شمان . مولا پذیرفت ، آماده شد ، عمامه سر گذاشت ، ردا به دوش انداخت . آرام ، آرام حرکت کرد ، تا رسید دم درب خانه ، یه وقت دیدن زانوهای علبی خم شد . آی ابن عباس ! اینجا فاطمه منو کشتن ، اینجا زهرای منو کشتن ، اینجا منو صدا میزد . علی جان ! دیدن در و دیوار برا شما سخت تر بود که بوی فاطمه ات می داد ، یا شنیدن قرآن از سر یریده برا دخترت زینب.

بانوای : حاج مرتضی طاهری

سبک بعدی در دوره متوسطه ، شعر و روضه(من به جهان گشته ام ، عبد و گدای حسین)