زمینه امام حسین (ع) / صحرا پر از غباره
ترک 02 – زمینه
صحرا پر از غباره عالم رو غم گرفته
مثل غروب خورشید از غم دلم گرفته
این الحبیب و مسلم این الزهیر و عیاس
پاشید همه ببینید اربابتون چه تنهاست
آه چشم خیسم پره بارونه
از داغ لیلا مثل مجنونه
وای از درد غریبی
عطش گرفته جونش رو
هوای پر زدن داره
به پیش چشم پر اشکش
تموم آسمون تاره
حسین حسین واویلا
رو ذوالجناح نشسته زخمی و بی پرو باله
تا نیزه خورد به پهلوش افتاد میون گودال
بین یه مشت حرامی تو قتلگاه اسیره
سهم تن عزیزش بارون سنگ و تیره
آه مولا تنها ته گوداله
چون مرغی زخمی بی پر و باله
وای از درد غریبی
نشسته روی تل زینب
با گریه محو داداشه
باید برا تن پاره
به فکر بوریا باشه
حسین حسین واویلا
هر کس رسیده زخمی روی تنت گذاشته
کی پای بی حیاش و رو پیرهنت گذاشته
زهرا رسیده گودال با قامتی خمیده
بارون خون میباره از حنجر بریده
آه دیده تشنه گلش و چیدن
با اشک زینب همه خندیدن
وای از درد غریبی
حرومیا رسیدن به
حریم خیمه های شاه
به استغاثه و زینب
قسم مدد رسول الله
حسین حسین واویلا
بانوای : حاج حسن خلج
سبک قبلی در دوره عمومی ، مناجات(یابن الحسن دل همه شده قیامت آقاجون)
